ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วิบุลย์, วิบูลย์ '

    วิบุลย์, วิบูลย์  หมายถึง ดู วิบุล, วิบูล.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วิบุลย์, วิบูลย์

    ดู วิบุล, วิบูล.

  • วิปการ, วิประการ

    [วิปะกาน, วิปฺระกาน] ก. ผิดฐานะ, ไม่เหมาะสม.(ป. วิปฺปการ; ส. วิปฺรการ ว่า ประทุษร้าย, แก้แค้น).

  • วิปการ, วิประการ

    [วิปะกาน, วิปฺระกาน] ก. ผิดฐานะ, ไม่เหมาะสม.(ป. วิปฺปการ; ส. วิปฺรการ ว่า ประทุษร้าย, แก้แค้น).

  • วิปฏิสาร, วิประติสาร

    [วิบปะติสาน, วิปฺระ] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ,(ภายหลังที่ได้กระทําผิด หรือเนื่องด้วยการกระทําผิด).(ป. วิปฺปฏิสาร; ส. วิปฺรติสาร).

  • วิปฏิสาร, วิประติสาร

    [วิบปะติสาน, วิปฺระ] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ,(ภายหลังที่ได้กระทําผิด หรือเนื่องด้วยการกระทําผิด).(ป. วิปฺปฏิสาร; ส. วิปฺรติสาร).

  • วิปโยค, วิประโยค

    [วิบปะโยก, วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย,ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค.(ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).

  • วิปโยค, วิประโยค

    [วิบปะโยก, วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย,ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค.(ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒